Platteland

Vang Vieng mist zeker de rust die in Luang Prabang zo gewoon was. Nog even terugkomend op ons vertrek uit Luang. Naast de achterdeur stond een papayaboom. Een lange, dunne boom van zo’n 3,5 meter hoog. De stam is kaal en de vruchten groeien in de top. Piet stootte per ongeluk tegen de stam en werd bijna vol geraakt door een overrijpe papaya die los kwam. Met een doffe klap kwam de vrucht op de grond terecht en spatte uit elkaar. De uiteindelijke schade was wat spetters op benen en kleren. Stel toch dat Piet vol geraakt was, wat een troep zou dat gegeven hebben.
Na een ontbijtje van geroosterde boterhammetjes met roerei kunnen we er even tegen. Vandaag gaan we touren over het platteland rond Vang Vieng, tussen de rijstvelden en de bergen die loodrecht in het landschap staan.
Net over de tweede brug rechts is een straatje waar scooters verhuurd worden. Zonder probleem kunnen we een scooter huren. We zijn aangenaam verrast dat er asfaltweg ligt maar de pret is van korte duur. Als snel is de verharde weg afgelopen en is het een zand/stenenweg met ontzettend veel kuilen en heel veel stof. Piet rijdt en met veel stuurmanskunst laveert hij zoveel mogelijk om de gaten in de weg heen.
Onze eerste stop is Bleu Lagoon, een natuurlijk zwembadin een rivier. het is een drukbezochte plaats waar ook nog een grot met Boedha beeld te zien is. We beginnen aan de klim naar de grot maar besluiten al snel dat we het geen goed idee vinden om de klim af te maken. We zien meer in het bekijken van de andere gasten. Voornamelijk grote groepen Aziaten met zwemvesten om en badkleding met lange mouwen. Met veel lawaai genieten ze van het water met als hoogtepunt een hoge boom van waaruit ze in het water springen onder begeleiding van luid gejuich van de andere groepsleden. Nadat we wat gedronken hebben hervatten we ons tochtje. Via hobbels en bobbels komen door dorpjes en velden. Het is het begin van het droge seizoen dus de rijstoogst is bezig. Op sommige velden staat nog rijst maar het meeste is gemaaid en ligt in kleine schoofjes te wachten om gedorst te worden. Grote hopen rijststro geven aan waar dat gebeurd is. We hopen onderweg nog te zien hoe dat dorsen in zijn werk gaat. Onze tweede pauze is Bleu Lagoon 3, ook weer een natuurlijk zwembad in een rivier met prachtig blauw water. Het ligt in de schaduw van een berg dus het is erg prettig van temperatuur. Met zicht op het water hebben we lunch. Samen delen we een broodje met omeler, rauwkost met mayonaise en ketchup. Daarbij een vers fruit shake banaan en mango. Gelukkig hier geen joelende groepjes. En zo knorren we weer verder door het landschap. Het landschap is prachtig maar de stijl oprijzende bergwanden laten zich moeilijk vatten op foto. Als we ingehaald worden door een auto brengt dit een berg stof in de lucht. Nog erger is het als een groep buggies passeert. Je kunt naast scooters ook buggies huren om rond te touren en vaak zijn dit reisgezelschappen dus een groep van 5 of 6 buggies is dan gewoon. Maar over het algemeen is er bijna geen ander verkeer. Het is de toestand van de weg die constant aandacht vraagt. Eindelijk komen we langs een dorsmachine aan het werk, we parkeren de scooter en lopen het veld in. Het principe van de dorsmachine is dezelfde als bij ons in het verleden gebruikt werd. We maken wat foto’s en zien het een tijdje aan.
Na ruim 4,5 uur en 32 kilometer op de teller zijn we weer terug bij het beginpunt. Na 5 minuten lopen zijn we terug bij ons appartement waar we eerst het stof wegspoelen met een fles koud bier. Daarna douchen en dan lekker bijkomen op het terras in de schaduw. We lopen ‘s avonds het centrum in en eten heerlijk bij een piepklein Thais restaurant wat ik via Tripadvisor gevonden heb. De bus is geboekt dus morgen op weg naar de hoofdstad van Laos, Vientiane. We hebben problemen met het plaatsen van foto’s dus die houd je tegoed.