Find the big black guy called Mc Kenzie

Vandaag de dag al vroeg begonnen. Eerst ontbijten, eitjes bakken en boterhammen roosteren in een koekenpan, en dan de bus van 7.30 uur naar Limon. De ramen in de bus staan lekker open, het waait lekker door. De bus stopt regelmatig, veel mensen zijn op weg naar hun werk. Anderhalf uur later staan we op het busstation van Limon. We zijn op pad gegaan met de volgende instructie van Sebatian: "Find the big black guy called Mc Kenzie" Dus als we uit de bus stappen roepen we Mc Kenzie en warempel, een grote donkere Jamaicaan meldt zich. We stappen in de taxi want hij brengt ons naar Moin, de plek waar de bootjes naar het Nationale Park Tortuguero vertrekken. Het zijn de particuliere bootjes die van de tocht ook meteen een excursie maken door onderweg te wijzen op ofte stoppen voor bijzondere dieren. We hebben voor dit onderdeel de instructie om op zoek te gaan naar Manuel met de boot Dona Maria. En ook dit lukt. We rekenen de taxi en de boot af. Maar dan verdwijnt degene van wie wij denken dat het Manuel is met een andere boot. Maar de sfeer is relaxt en we gaan uit van het goede. En inderdaad, als de boot om 10.00 uur vertrekt worden we geroepen. Het wordt een hele zit van 3,5 uur door het water van dit gebied. We varen niet voor de kust over zee maar tussen de begroeide zandbanken. Zee zien we af en toe wel in de verte. Geef mij maar dit kalme water in plaats van die wolde golven. Na ruim 2,5 uur hebben we in de bush een stop. We komen op een vreemde plaats terecht, een soort hal. Met bar waaraan een aantal mannen staan te drinken en er klinkt reggaemuziek. Wij verbazen ons telkens over de grote muziekboxen die ze hier soms opgesteld hebben staan. Ook hier weer 2x2 boxen. Gelukkig staat devolumeknop nog laag, want het gaat in de meeste gevallen om quantiteit, niet om kwaliteit van geluid.
Na deze stop nog een 45 minuten varen om uiteindelijk rond 14.00 uur weer aante komen op de plaatsvan bestemming. We worden dicht bij onze cabina afgezet. Na het inchecken en koffie lopen we het dorpje rond. Er is een kompleet dorpje ontstaan vlak bij de ingang van het park. Overal groepjes toeristen met gids. We lopen eerst langs het strand, met zwart zand, om daarna in een lokaal restaurantje rijst met bonen en kip en vis te eten. We hebben zich op een groep papegaaien die van boom naar boom vliegen. Het zijn ara's die een hoop lawaai produceren. Ik schrijf mijn verhaal al 's avonds omdat we morgen om 5.45 met een kanotocht in het park gaan.
We hebben vandaag al heel wat vogels gezien die we alleen van plaatjes kennen zoals de toekan.