Een gezellige zondag

Nu we de beschikking over een auto hebben kunnen we ook eerder op pad. De temperatuur is 's morgens vroeg zo lekker. Dus om 6.00 uur zitten we al in de auto richting vulkaan Poas, een uurtje rijden van het hostel vandaan. Onderweg stoppen we even bij een bakkertje om twee zoete broodjes te kopen. Ook hier weer land- en tuinbouwgebied. We passeren een suikerfabriek die deze ochtend al flink in de stoom staat. Een grote truck geladen met rietstengels staat te wachten om te kunnen lossen. Als we verder rijden zitten er telkens kleine duifjes op de weg, de afgevallen rietstengels zijn de reden.
Als we bij het nationale park aankomen staan we voor de gesloten poort. Even twijfelen we of het park misschien gesloten is op zondag maar gelukkig is de reden onschuldiger. Wij zijn te fanatiek, het park gaat pas om 8.00 uur openen.
Als we het park binnen zijn, na betaling van $15 p.p., krijgen we op het parkeerterrein weer de instructie achteruit in te parkeren. Bij het eerste park dachten we nog aan een overactieve parkeerwacht, nu denken we eerder aan veiligheid bij een eventuele evacuatie. De vulkaan die we nu bezoeken is nog steeds actief en hoest af en toe wel wat op, zei het dan een klein beetje. Bij aankoop kaartje krijgen we al wel te horen dat de vulkaankrater gedeeltelijk in de wolken ligt en men niet kan garanderen dat je iets ziet.
Als we na een korte wandeling bij de kraterrand aankomen is er dan ook niks te zien, alles verhuld door mist. Dan eerst maar het wandelingetje naar de oude krater die gevuld is met regenwater.
Ons geduld wordt beloond want als we terugkomen is de mist opgetrokken en kijken we in de krater. Het is een bijzonder gezicht. Maar al heel snel kruipt het weer dicht. Toch een geluk dat de mist even weg was zodat we de krater hebben kunnen fotograferen.
Het tweede onderdeel van de dag is heel wat anders. We gaan naar het Boyero Festival in San Antonio de Escazu. Een Boyero is een veedrijver. Er is een parade van ossen die bont geschilderde karren trekken. Dat is het gedeelte wat wij zien, maar het festival is al voor het tweede weekend op rij met muziek en shows. De finale is dus deze parade die uiteindelijk eindigt met een opstelling van alle karren en de ossen. Dit laatste zien we niet. Het is snoeiheet in de zon en we laten dat gedeelte voor de locals.
We rijden terug naar Grecia waar in het park, recht voor de deur van het hostel, ook van alles te doen is. Maar om 16.00 uur valt het stil, de kerk loopt vol. Om 5 uur stroomt de kerk leeg en gaat de muziek weer op luid. Om 18.00 uur herhaalt het tafreel zich en gaat er om 19.00 uur een concert van start in het park. Wij zitten op het balkon en bekijken het van een afstandje. Als het concert om 20.00 uur afgelopen is is de tijd voor de knetterende motors weer aangebroken. Vandaag ontbreekt het showelement niet: een paar motors maken wheelies terwijl ze rond het park scheuren.