Brulapen en zombies

Het is nu kwart voor 6 in de morgen en ik zit op de veranda van onze cabina. Een cabina is een klein appartementje.
Dit is qua temperatuur het fijnste uur van de dag qua temperatuur. Gisteren was een dag van beestjes en planten kijken. We zijn begonnen om 5.45. Eerst een korte stop op het verzamelpunt van de gids. We krijgen hier eerst koffie en wat fruit. Om 6 uur stappen we in de kano met twee andere toeristen en de gids om een tocht door de lagune te maken. Het is een prachtig groen gebied. Het zijn voornamelijk hele hoge bomen begroeit met allerlei klimplanten. Om zes uur gaat het nationale park open en het is een complete vloot met kano's en gemotoriseerde bootjes die klaar liggen voor de start. Maar het gebied is natuurlijk heel groot en het verspreid zich nog al snel. We zien allerlei vogels, het zijn voornamelijk grotere watervogels. Daarnaast leguanen, schildpadden en een kleine alligator. De leukste naam heeft een groene hagedis, de Jesus Christ lizzard, die als hij snel weg wil komen over water kan lopen. We hebben onze verrekijkers bij en spotten ook grote groep apen in de boom. Het zijn brulapen. Deze produceren een bak herrie en zijn van verre te horen. Een andere apensoort is de "spidermonkey" Een rode slingeraap die behendig van de ene naar de andere tak zwiert. We zien ook luiaards maar ik moet bekennen dat ik nog geen details gezien heb. Het is voor mij tot nu toe een harige bal die in de bomen hangt.
Om 9 uur zijn we weer terug aan land. Omdat het een benauwde dag wordt na de regenbui van afgelopen nacht wordt de wandeling van de middag al verzet naar 11 uur. We gaan in de tussentijd ontbijten in het plaatsje.
Om 11 uur melden we ons weer op het kantoortje waar Lilli, een lokale vrouw, ons mee op pad neemt door het Nationale Park maar dan te voet. Naast allerlei vogels zien we spinnen, hagedissen en mieren die met stukjes bladeren lopen te sjouwen. Dit nemen ze mee in hun nest waar ze schimmels kweken op de bladstukjes en dat is dus waar ze van leven. Koddig gezicht die wiebelende stukjes blad.
Als. we om 13.00 uur terugkomen gaan we douchen om daarna lekker te gaan lunchen. Niet met lokaal eten maar er is hier een restaurant waar het eten westers is. En na een lokaal ontbijt mag je voor de verandering wel iets wat een beetje als thuis smaakt.
De rest van de middag lekker buiten zitten op de veranda. Maar als het donker wordt om 18.00 uur gaan we weer op pad. Tijdens deze tocht gaan we proberen het beroemde kikkertje met de rode oogjes en de oranje pootjes te vinden en zoeken we naar andere nachtdieren of slapende dagdieren. Hiervoor gaan we naar een strook bos aan de andere kant van het dorp.
Met zaklampen wordt er in de struiken en bomen geschenen. Het lijkt eerst dat de oogst erg mager zal zijn voor deze wandeling maar uiteindelijk vinden we, nou ja de gids dus, allerlei diertjes. Het is ongelofelijk wat een scherp oog de gidsen hebben. Tijdens de wandeling lopen we door dicht bos over smalle paadjes. Het is dus echt aardedonker hier. Het enige wat je steeds hoort zijn de krekels en de bulderende zee. Als we teruglopen gaan we nog een stukje over het strand. Het is hier waar over een paar weken het toeristische gekkenhuis losbreekt als de zeeschilpadden aan land komen om hun eieren te leggen.
Na de wandeling duiken we direct een restaurant in want alles sluit hier om 21.00 uur. Weer even bij hetzelfde adres als deze middag, gewoon omdat alles er zo lekker is. Vergeet ik bijna te vertellen dat hier twee soorten toeristen zijn. Degene die buiten de nederzetting in luxe resorts of hotels verblijven en degene die de wat eenvoudigere accomodatie van het plaatsje kiezen. In het begin van de avond zie je de bewoners van de resorts, vaak oude Amerikanen, het dorpje binnenschuifelen. Invasie van de zombies :)
We nemen straks, om 9.00 uur weer de boot terug naar de bewoonde wereld. We hopen later in de middag in San Jose te bereiken. We nemen dus afscheid van de Caribische kust. Een bijzonder gebied met bijzondere mensen, zowel in Panama als in Costa Rica. Wat een ervaringen en indrukken tot nu toe. Ben benieuwd of we het Caribische tempo een beetje vast kunnen houden.