Water, heel veel water

Na een stevig ontbijtje op de  stoep van het hotel komt om iets voor achten twee taxi's voorrijden om ons naar het vliegveld te brengen. We heb deze ochtend via het hotel nog geregeld dat we in Hanoi opgehaald worden van het vliegveld, naar Halong Bay gebracht worden, daar op de boot stappen, aan de noordkant van Cat Ba afgehaald worden en afgezet worden bij het hotel in Cat Ba stad.
Het vliegveld ligt een kwartiertje buiten de stad. Het is echt een heel klein vliegveldje, inchecken online kan zelfs niet. We komen 8.15 op het vliegveld en het inchecken duurt even omdat er een aantal mensen voor ons behoorlijk wat bagage meenemen.
Na een korte wachttijd kunnen we naar het vliegtuig lopen, een Fokker met ongeveer 80 zitplaatsen. Vlotte vlucht die ongeveer 50 minuten duurt, daarna vrij vlot de bagage te pakken en als we in aankomsthal komen staan er al twee jongens op ons te wachten met een keurig naambordje. Nog even langs de pinautomaat (ATM) en dan naar de parkeerplaats waar de auto staat waar we mee op pad gaan richting Halong Bay. De bagage gaat op het dak en we proppen ons in de auto. De rekening wordt contant voldaan dus we zijn miljonair af. Het weer is heel redelijk als we wegrijden maar op deze rit van ruim twee en een half uur blijft het niet zo. Geregeld wordt de lucht donker en vallen er   fikse buien. Tel daar de toestand van de weg bij op en je bent verzekerd van een spannend rit. Gaten in de weg, het andere verkeer en een chauffeur die maar langzaam knippert met zijn ogen.
We stoppen onderweg nog bij een winkel waar ze allerlei spulletjes verkopen. Kleding, houtsnijwerk, aardewerk, noem het maar op. We kunnen daar even naar het toilet, de chauffeur krijgt een gratis maaltijd en wij kopen wat koekjes en flesjes water. Geen souvenirs voor ons.
Als we in Halong Bay aankomen stortregent het. We schuilen in het hokje van de ATM als de bagage van de auto geladen. Als we in het piergebouw  aankomen is het vrij snel geregeld en kunnen we naar de boot. Een grote boot voor ons zeven alleen. Als we wegvaren regent het nog steeds. Maar het zicht is fantastisch. We varen naar een eiland waar een grot is. De kapitein is ook de gids al spreekt hij geen woord Engels. Hij waakt als een herder over zijn schaapjes en zorgt dat we allemaal weer aan boord komen.
We eten ondertussen noedels aan boord van het schip. Na een poosje varen komen we op een soort station. Hier leggen we aan en stappen we over op een andere boot. Margriet en Mitchell gaan in de kano en varen een rondje. Wij kijken toe en maken foto's in deze indrukwekkende omgeving. Zo nu en dan stortregent het weer. Het kan hier echt iedere 5 minuten veranderen.  Als we naar Cat Ba willen varen ontbreken er een aantal gasten. Er wordt een kano vermist. Dus er vaart een bootje uit om ze te zoeken. Het hele zoeken duurt 45 minuten en uiteindelijke worden ze gevonden. Het personeel van de boot is laaiend op de laatkomers en zou ze het liefst met een stok slaan. ( hebben ze dus gewoon gedaan buiten het zicht van de meeste andere op de boot) Door deze vertraging onderstaan er later problemen. Want het is de bedoeling dat we aan de wal opgehaald worden.  Dat is wel zo maar de bus staat al te wachten. De chauffeur zegt dat we op moeten schieten omdat er hoog water komt. We snappen het niet maar we wurmen ons in de overvolle bus. Ik heb het geluk dat ik een zitplaats heb maar de rest moet staan. Dan vertrekt de bus maar na 10 minuten begrijpen we wat het hoog water is, niet de zee maar de regen zorgt ervoor dat de weg blank staat. Nog 10 minuten later stopt de bus en daar staan we in het donker. Het oerwoud rond ons leeft volop en produceert volop geluid. Na een poosje wordt het duidelijk dat we over moeten stappen in een andere bus die aangekomen is. Als deze bus gekeerd is kan het overladen beginnen. Eerst de mensen eruit en dan de backpacks. We hebben mazzel en eindigen allemaal op een zitplaats in de nieuwe bus. Regelmatig moet de bus door behoorlijk diep water soms tot wel een halve meter toe. Maar we komen na deze rit door de dalen en bergen van Cat Ba eindelijk om 8 uur bij het hotel aan. Na dit avontuur gaan we onze spullen opbergen op de hotelkamer en gaan we snel nog wat eten. Na twee mojito's ben ik bijna knock out. Maar ook de rest is doodop en is blij dat ze naar bed kunnen om 10 uur.