Na regen komt zonneschijn

Als ik deze morgen, 30 juli wakker word zie ik pas het prachtige uitzicht vanuit het raam. We zijn gister in het donker aangekomen en hebben alleen de boulevard gezien. Die is met veel knipperende lichtjes en harde muziek niet heel verschillend van veel populaire badplaatsen in de wereld. Cat Ba is heel populair bij Vietnamezen als vakantiebestemming dus het meeste vertier is op hen gericht.
Maar het mooie uitzicht is van korte duur want de eerste regenwolken pakken al weer samen en niet veel later stortregent het alweer. Ik vraag me dan ook ernstig af of ik er wel goed aan gedaan heb hier drie dagen te zijn. De weersvoorspellingen op de site van de krant Hanoi Times geeft aan dat het de komende dagen regent. Door een tip van mijn collega Jean-Paul weet ik dat we rekening moeten houden met een tropische depressie of een storm het komende weekend. We zijn dan gelukkig niet onderweg maar in Hanoi. Op de website van de krant kijk ik iedere dag even hoe de storm deze kant opkomt vanuit de Filippijnen.
De bui trekt weer over en mijn humeur wordt ook weer wat zonniger. Als we om 9 uur gaan ontbijten lijkt het toch aardig weer te worden maar we hebben ondertussen wel geleerd dat het in een kwartier totaal kan veranderen.
We hebben besloten om vandaag scooters te huren om het eiland verder te verkennen. We vragen het aan de receptie maar de familie heeft zelf maar 2 scooters. Dan zien we een van de kinderen de straat oversteken om daar 2 mannen met scooters aan te spreken en in een mum van tijd staan er vier scooters op de stoep. Er wordt hier veel samengewerkt hebben we door. Met de scooters komen ook helmen. Jan heeft er een die op een Amerikaanse soldatenhelm lijkt. We rijden nog even langs het benzinestation om af te tanken en hebben dan alle vrijheid tot 6 uur vanavond. Jan, Piet, Mitchell en ik hebben een scooter de drie anderen zitten op eigen verzoek achterop. Het duurt even voordat we de juiste weg gevonden hebben maar dat betekent wel dat we kunnen oefenen met het stadsverkeer. Ook maken we een regenbui mee maar we waaien weer droog onder het rijden. We willen graag de weg naar de noordkant rijden. We hebben die gisteren met de bus in het donker gereden maar willen nu graag met daglicht door de bergen. Eerst nog even een paar strandjes geïnspecteerd maar niet de moeite waard om nog een keer te bezoeken. We rijden de bergen in, een rustige weg waar we maar af en toe ingehaald worden door een auto of bus. Prachtige vergezichten, hoge rotswanden pal naast de weg, heel veel grote vlinders en het geluid van krekels.De groep moet regelmatig wachten op mij. Ik rijd naar hun gevoel in een sukkeldrafje van 30-40 kilometer per uur maar ik wil graag wat rondkijken en heb geen haast. Het zijn geen 50 cc scooters zoals in Nederland maar veel sterker, vergelijkbaar met een moter. Het is een fantastische rit. Ik moet denken aan die speciale aflevering van Top Gear waarin ze Vietnam doorkruisen op scootertjes. Margriet wil ook graag een keertje proberen dus ik geef mijn scooter af en ga bij Piet achterop. Ik krijg een onbedaarlijke lachbui, Piet en ik samen op een brommertje, Bob en Annie de Rooij. Later wil Roos ook rijden en die krijgt de smaak ook te pakken. Margriet en Roos wisselen regelmatig van zitplaats achterop bij Jan en zelf rijden.We passeren ook de stukken die gisteren flink onder water stonden maar het waterpeil is al flink gezakt. Door de plassen rijden blijft leuk, zeker als het meer dan dertig graden is. Want de Hanoi Times zit er helemaal naast. We hebben, op die ene bui aan het begin van ons ritje na, een zonnige dag. Het is hier normaal geen 10 minuten vol te houden pal in de zon maar op scooters gaat dit prima. Een aantal heeft zich ingesmeerd en sommige niet. Op het einde van de rit zijn we allemaal flink verkleurd/verbrand. We toeren ook nog langs de westkant van het eiland. We zien hier grote viskwekerijen maar we kunnen alleen van afstand kijken want er staan grote hekken omheen. We passeren ook een karwei waarbij ze om de weg te kunnen verbreden rotsen moeten opblazen. Ze staan in de brandende zon gaten in de rotswand te boren. Om 4 uur komen we terug bij het hotel. Na het douchen hebben we wel het idee dat we een koud drankje verdiend hebben. We gaan niet te laat eten want we hebben vandaag de lunch overgeslagen en alleen wat stops om te drinken gemaakt. Om half 10 zoeken we ons bed op.