De bergen door

Het is tijd om Luang Prebang te verlaten en verder te reizen naar Vang Vieng. Het busje zal vertrekken om 9 uur maar we staan om 5.15 op. In de vroege morgen gaan de boeddistische monniken door de straten van Luang Prebang om hun maaltijd bij elkaar te bedelen. Dit een eeuwenoude traditie. We lopen de hoofdstraat in en zien lokale her en der voor hun huis op lage krukjes zittend de monnikken afwachten. We komen op een kruispunt en besluiten daar af te wachten wat er gaat gebeuren. Na kort wachten komt de eers te groep monnikken langs, duidelijk herkenbaar aan hun oranje gewaden. Ze lopen in een rij achter elkaar langs degenen die op de stoep zitten om hun gift te geven. Nadat we enkele groepen hebben zien passeren wordt het ons duidelijk dat er een aantal toeristen tussen zit. Bij de ene groep zijn ze gever, bij de volgende fotograaf. Ze springen zowat tussen de monnikken. Het is naar mijn idee niet de bedoeling dat je op deze manier deelneemt aan een eeuwenoude traditie als of het een toeristische attractie is. Als we teruglopen naar ons huis stoppen we onderweg nog even om vanaf de overkant van de straat een oude vrouw te observeren. Ze zit klaar voor de monnikken met naast haar een paar hondjes. In de verte zien we heel veel drukte, want ondanks het vroege uur zijn er massas toeristen op de been.
We gaan onze spullen pakken en gaan naar de hoofdstraat waar we een ontbijtje kopen bij het restaurant wat naast het pick up punt voor de bus zit. Hier worden we iets na half 9 opgehaald. De rugzakken worden los op het bagagerek van de bus gegooid, we rijden nog langs een aantal plekken in het plaatsje om mensen op te halen. Uiteindelijk belanden we op een groter busstation waar we in ons definieve busje terechtkomen. Tegen 10 uur begint de rit naar Vang Vieng. Het wordt een rit met heel veel bochten en heel veel gaten in de weg dwars door de bergen. Onze eerste stop is op een uitkijkpunt dwars over een dal, twee uur later stoppen we nog een keer voor een korte pauze. Het is vermoeiend al die bochten en kuilen, als ik toch indommel tijdens de rit wordt ik weer wakker bij het eerste beste gat in de weg omdat ik slapend met mijn hoofd tegen de raam kom. Blij als we rond 4 uur op het busstation van Vieng Vang arriveren. Vanuit hier brengt een tuktuk naar debrug over de rivier. Hier stappen we uit en lopen het laatste stuk. Ik heb mijn huiswerk niet goed gedaan en weet de naam van ons verblijf niet. We vragen ergens of we de wifi mogen gebruiken en zo weten we uiteindelijk toch de naam. Bij volgende boekingen maken we meteen een printscreen nemen we ons voor. Na het inchecken nemen we wat tijd om bij te komen. We eten de cakejes die we eigenlijk voor onderweg bedoeld hadden. We lopen over de brug weer terug het plaatsje in. Het is druk en lawaaierig. Met winkel na winkel en bureautjes waar je excursies kunt boeken. Vanaf een terras aan de rivier zien we de zon langzaam ondergaan. Wij gaan morgen op eigen houtje de buurt verkennen. We eten bij het appartement waar we verblijven en liggen om 9 uur in bed. De lange dag en de zware rit hebben ons de das omgedaan en we zijn doodop.