Tempels
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans & Piet
15 November 2018 | Cambodja, Khett Siem Reab
Het is nog donker als we bij Ankor Wat aankomen. We lopen maar achter de massa aan om op de juiste plek te komen. Het is nog donkeren er is weinig verlichting. Maar we vinden onze weg. Ons plaatsje is in een van de achterste rijen. Het staat op dit vroege uur al rijen dik rond de vijvers om de reflectie van de zonsopkomst en de beroemde torens van Ankor Wat te vangen in de spiegeling van het water. Wij staan er tussen en doen ook fanatiek mee om mooie plaatjes te maken. We zijn tevreden met het resultaat. Nu de zon tevoorschijn komt gaan we op het terras even wat vruchtensap drinken want het ontbijt wat we vanuit het hotel meegekregen hebben is niet je van het. We hebben aan onze chauffeur gevraagt om om 7 uur met ons naar Ta Prohm tempel te rijden omdat het daar dan nog rustig is. Deze tempel is vooral bekend van de bomen die over de tempel groeien. De bijnaam voor de tempel is Tombraider, er zijn scenes uit de film met Lara Croft opgenomen. het is een een hele bijzondere tempel met een speciaal sfeertje. Gedeeltelijk is het nog een ruine. We kijken het eens aan hoe een onderhoudsploeg bezig is met het steeds oprukkende oerwoud weer van de tempels te verwijderen. Laten we zeggen: onkruid wieden op hoog niveau. Nadat we deze tempel met de spectaculere bomen bekeken hebben gaan we terug naar Ankor Wat om het gebouw te bekijken. Het is hier erg druk en rumoerig. Het kost wat moeite om foto’s te maken zonder bosjes toeristen. We bekijken de reliefs die in de muren gebeeldhouwd zijn over een lengte van 800 meter, luisteren af en toe mee met een gids van de tourgroep. Wij klauteren en klimmen ook over de trappen en stenen. Tegdn half 12 zijn we er klaar mee en lopen door de gloeiende zon de halve kilometer weer terug naar de ingang waar onze chauffeur weer op ons wacht. We zijn er klaar mee voor vandaag en gaan morgen verder met de tempels bekijken. Ik neem me voor een dutje te doen en dan mijn verhaaltje te schrijven. Maar ik wordt na een kwartiertje wakker met een knallende hoofdpijn en voel me helemaal niet goed. We hebben niet meer gegeten dan een paar banaantjes die we gekocht hebben bij een kraampje en het fruitsap om half 7. Heel veel gezweten en te weinig gedronken. Ik neem een paracetamol in maar naar een half uur lijkt het alleen maar erger te worden. Ik voel me heel beroerd en misselijk. Dan maar een zakje ORS want misschien ben ik gewoon een beetje uitgedroogd. ORS is een mengseltje van zouten en druivensuiker. De oplossing smaakt smerig maar is wel de oplossing want na een tijdje voel ik me een stuk beter. Ik val nog een poosje in slaap en knap hiervan op. We zoeken een tentje op waar we wat gaan eten. Het is een restaurant wat een leer/ werk plek is voor kansarme kinderen. Ik kies voor de pompoensoep en Piet neemt een lekker stokbroodje. Goed excuus om de suikers aan te vullen is een flink stuk worteltaart met lekkere zoete topping. Daarbij een cappuccino en ik ben weer helemaal aangesterkt.
Er moeten nog wat zaakjes geregeld worden dus we trekken ons weer terug op de kamer van het hotel. We boeken onze strandvakantie op een eiland voor de Cambodiaanse kust. Heel toevallig is de eigenaar een Nederlander. Daarna gaan we uit eten in de buurt bij een tentje wat we de avond van te voren ook al gezien hebben en waar het druk was. We wachten onder het genot van een biertje op onze beurt en eet bief en Piet kiest spiezen, beide van de bbq. Het is een hip restaurant met een open keuken, ha ha. Je snapt niet dat ze vanuit zo’n beperkte keuken die op de stoep staat zoveel mensen in een korte tijd kunnen bedienen. Het eten is heerlijk en we raken aan de praat met onze Nederlandse buren.
Lekker eten, gezellig kletsen. De avond vliegt voorbij.
-
16 November 2018 - 08:55
Hannie:
Hoi reizigers
Leuk om jullie dagelijkse belevenissen te volgen.
Gelukkig dat je weer snel opknapte Ans, blijven jullie goed op jezelf en elkaar letten!!!!
Geniet er vooral nog maar van, en een strandvakantie in het verschiet klinkt ook goed :-)
-
16 November 2018 - 13:58
Marie-José:
Kijk, daar word ik ook vrolijk van! Goed eten en drinken is belangrijk en sociale contacten ook! Laat ik daar nu mijn professie van gemaakt hebben. Fijn Ans, dat je niet echt ziek bent geworden en leuk om gezelschap te spreken. Hoop dat het een leuke avond is geweest en samen verder naar het volgende avontuur. -
16 November 2018 - 14:19
Petra Robben:
Klinkt goed Ans, de excursie. Dat je ziek werd en wist wat te nemen, blijkt dat jullie ervaren reizigers zijn. Geniet ervan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley