Tempels zijn mooi maar de groentemarkt is leuker

Als we om half 9 de trap aflopen voor het ontbijt is de lucht wat aan het opentrekken. Volgens de weerverwachting blijft het in ieder geval voor de middag droog. Voor dat we vertrekken naar, je raad het nooit, de tempels hebben we onze bagage al naar beneden verhuist zodat ze de kamers klaar kunnen maken voor de volgende gasten.

Vandaag bezoeken we de grottempels van Dambulla. En surprise surprise deze tempels liggen ook weer hoog op een berg. Terwijl we naar boven klauteren over de trappen begint het te regenen. Maar met de pas aangeschafte paraplu’s is dit geen probleem. Wel lastig dat de luchtvochtigheid zo hoog is waardoor je bij de minste inspanning kletsnat bent. Maar als beloning wacht daar altijd weer het mooie uitzicht.

Voor het tempelcomplex kun je je schoenen achterlaten in een rek. Aan kaartjes of bonnetjes doen ze niet. Je hoeft alleen maar 25 rupee te betalen en een paar schoenen aan te wijzen.

Piet zijn bermuda is net boven de knie dus die krijgt bij de ingang een rose gebloemd rokje omgeknoopt. De grotten die vol beelden staan en helemaal beschilderd zijn hebben al een lange historie en worden ook in grote getalen bezocht door de boedhisten. Het is de eerste keer dat we ergens zijn met een grote groep andere toeristen. Een aantal Duitse tourgroepen lopen op het complex rond. Via de trappen aan de andere kant van de berg lopen we naar beneden waar de tempel van de gouden boedha passeren waar men druk in de weer is met schalen fruit als offer.

We nemen de tuktuk om de groentemarkt te bezoeken. Dit is een soort groothandelsmarkt waar producenten hun groente en fruit naar toe brengen vanwaar het verder verhandeld wordt naar de grote steden van het land. Alles komt hier met vrachtwagentjes en tuktuks naar toe. Het laden en lossen is handwerk. Sjouwers lopen op een drafje met zakken of kisten op hun hoofd en schouders. Bij aankomst wordt de kwaliteit bepaalt door uit de zakken een monster te pakken en worden de zakken naar een weegschaal in een hokje gebracht van de opkoper. Daarna wordt het gewichtop de zak genoteerd. Als de goederen verhandeld zijn worden ze weer door de sjouwers naar een andere wagen of tuktuk gebracht. De enige vrouwen die we hier zien zijn degene die een kraampje met eten hebben. De wandeling over de groothandel levert een aantal prachtige plaatjes op.

Het laatste stukje lopen we terug naar ons guesthouse. In een van de winkeltjes komen we de eigenaar van het guesthouse tegen. This is my main business zegt ie. We overleggen nog even welke bus we moeten nemen en gaan dan onze bagage ophalen. Perfecte timing want als we aan komen lopen staat de bus al klaar. We kiezen een particulier busbedrijf met airco aan boord want het is een zit van 2 uur naar Kandy. Het eerste stuk gaat vlot maar als we de stad Kandy naderen gaat het trager en trager. Alles bij elkaar doen we er bijna 3 uur over. Het eindpunt is het centrale busstation, een groot terrein waar alle busondernemingen hun eindpunt hebben. Complete chaos met bussen die door elkaar heenrijden, tuktuks en voetgangers. Zoals verwacht staat er een tuktukbestuurder klaar om zijn diensten aan te bieden. En natuurlijk verschijnt na korte tijd het boekje met aanbevelingen. De overnachting van vandaag bevind zich wat nu blijkt toch wel ver van het centrum dus we knorren de heuvels in. Na wat zoeken vinden we het huis. We krijgen de instructie de balkondeur niet open te laten staan vanwege brutale apen want we zitten dicht tegen de bossen aan. De poging om mijn telefoon te laten repareren heeft geen resultaat gehad. Als we later in het centrum van Kandy zijn barst er een stevige bui los maar we zitten op de veranda van een koffietentje en laten het allemaal gebeuren. We zitten bij een winkelcentrum met een soort foodcourt. Bij binnenkomst krijg je een chipkaart. Je kunt dan kiezen of je Chinees, Thai, lokaal of Italiaans wilt. We kozen voor het eerste. Er speelt een bandje life muziek op de foodcourtWe nemen de tuktuk terug naar ons verblijf. We vinden toch dat we te ver van het centrum liggen maar gelukkig heb ik maar voor een nacht geboekt. Ik zoek nog een nieuw adres om te overnachten voor morgen zodat we in de ochtend even verhuizen. We hebben ontbijt gepland om 8.00 uur.