Visjes en een bruiloft

Voor vandaag hebben we een snorkeltrip geboekt. Op drie verschillende plaatsen snorkelen en een lunch op een zandbank.

Er staat een grotegroep ingetekend maar gelukkiggaat deze groep opeen aparte boot. En omdat het een club Chinezen op leeftijd is gaan ze niet snorkelen maar bootje varen.

In dit eiland zijn veel Chinese vakantiegangers. We begrijpen dat ze vaak met een groepsreis komen en dat er pergroep een begeleider isdie Engels spreekt.

Chinezen in een groep zijn luidruchtig en vaak onbeschoft. Ze houden op geen enkele manier rekening met de mensen buiten hun groep. 

We moeten voor de eerste snorkelplaats een half uurtje varen. We zijn met een groepje van 9 personen waaronder een Nederlander die al 5 maanden aan het reizen is.

Als we bij de eerste stop zijn ligt er al een boot vol Chinezen. Maar er is iets misgegaan met een van de Chinese gasten, ze ligt lijkbleek en levenloos op het achterdek. We worden verzocht van onze snelle boot af te gaan en alvast te gaan snorkelen vanaf de boot waar het Chineese gezelschap op zit. Ze kunnen dan de snelle boot gebruiken om met die persoon terug te varen.

We begrijpen van de gids op de boot dat het er ernstig uitziet voor de mevrouw die ze terugvaren. Ze heeft tijdens het zwemmen een hartaanval o.i.d. gekregen en reanimatie heeft geen effect gehad. De lokale gids is wel ontdaan over de hele situatie. Maar vooral over het gedrag van de anderen Chinezen in de tourgroep is hij geschokt. Ze verdrongen elkaar om alles te kunnen filmen.

Er heerst een rare sfeer aan boord maar wij maken ons klaar om te snorkelen. In de hele consternatie vergeet ik mijn fototoestel om foto’s te maken van de onderwaterwereld. Eerst zwemmen we een diep stuk over om dan bij een koraalrif uit te komen. Het water is zo helder en er zijn zoveel kleurrijke vissen, koralen en zeesterren.

Het tweede rif is Turtle rif. En inderdaad we zien een zeeschildpad. Ook dit rif is indrukwekkend. Het is een waanzinnig gevoel om soms boven koraal te zwemmen en even later boven een diep stuk waar je de bodem niet van ziet. Een gids neemt me bij de hand en samen zwemmen we naar de schildpad. Hij neemt mijn fotocamera over om close foto’s te maken. Maar wat een pech. Mijn camera heeft de geest gegeven en de Go Pro van Roos ligt op de hotelkamer. 

Maar er worden foto’s gemaakt door de gidsen die we hopelijk nagestuurd krijgen

Het derde rif ligt bij een prive eiland. Dit is het kleurrijkste en ik zwem hier door een school vissen door. Het koraal is prachtig en als je wat langer boven hetzelfde stuk hangt zie je telkens weer iets nieuws. Ik heb het gevoel of ik in een reuze aquarium rondzwem. Het water is zo helder en de vissen hebben zoveel kleur. De gidsen zijn hulpvaardig, als ik klaar ben met snorkelen zorgen ze dat mijn zwemvliezen uit zijn voor ik op de boot klim.

Als we naar de zandbank gaan zwemt er een grote school dolfijnen mee. Het zijn geen tuimelaars dus minder acrobatiek maar een enkeling waagt zich een spectaculaire sprong uit het water.

Bij een zandbank gaan we van boord om ons bakje noedels met kip en worstje op te eten. Daar sta je dan op een klein eilandje met om je heen het blauwste water wat je je in kunt denken.

Je weet dat je de ousdte van de tourgroep bent als je de grote coolbox aangeboden krijgt om op te gaan zitten in plaats van een handdoek.

Om drie uur zijn we terug en hebben we heel wat bijzonders meegemaakt.

We zien vanaf ons balkonnetje de voorbereidingen voor een feest op het strand.Er iseen lokale trouwerij die plaats vind onder een boom met daarna een soort receptie op het strand van half 5 tot half 7.

Het bruidspaar zit op een verhoging en alle gasten komen langs het bruidspaar om te feliciteren en met ze op de foto te gaan. Het is een lokale aangelegenheid want we zien verschillende personeelsleden van het hotel met hun gezin.

We eten weer in de tuin van het hotel. Het is een dag met een droevig begin maar gelukkig met een happy end.