Tuktuk, bus, vliegtuig en boot

Vandaag wordt een dag van reizen. Als afsluiting van onze reis door Sri Lanka hebben we tickets geboekt naar de Malediven. Vanuit Colombo is het iets meer dan een uur vliegen en daarom werd het wel heel verleidelijk om deze betemming op te nemen. Omdat we op het einde van de reis nog ruim in de tijd zitten hebben we tijdens de reis besloten deze bestemming toe te voegen.

Tickets gekocht, hotel geboekt en Malendiven here we come.

Dus deze ochtendontbijten we vroeg om er voor te zorgen dat we zonder stress op het vliegveld aan komen.

Op Galle road proberen we de bus te nemen maar het is zaterdag en er rijden minder bussen. Dan maar een tuktuk. Waar we gisteren nog een half uur over deden staan we nu met 10 minuten bij het Fort treinstation om daar de bus naar het vliegveld te nemen. Eigenlijk hadden we gepland om een airco bus te nemen maar belanden toch weerin een andere bus.

Het duurt even voordat we op het vliegveld zijn omdat we over alle dorpjes rijden. Heel wat te zien onderweg, een hoop herrie en een hoop stank van stoken en uitlaatgassen. We rijden ook door gebied waar katholieken kerken staan. Als je overal boedhabeelden ziet dan kunnen ze hier niet achterblijvenen en zie ik naast allerlei forse Mariabeelden ook een uit de kluiten gewassen Antonius. Vast iemand blij geweest dat hij iets teruggevonden heeft.

Het vliegveld is niet zo groot en het inchecken verloopt soepel. Dan is het wachten tot we kunnen vertrekken. We nemen nog een beker koffie en staan bij het afrekeken meteen weer met beide benen op de grond: 17 dollar voor twee bekers koffie en een muffin. Als we nog twijfelde dan weten we het nu zeker; we zijn op een vliegveld na de douane.

Sri Lankanair heeftde gewoonte om de mensen in blokken het vliegtuig in te laten gaan. We zitten achterin en stappen dusals eerste in.

Als we in de lucht zijn krijgen we een snackdoosje uitgereikt met een broodje met hartige groentevulling, een bakje rijstepap en een pakje jus de d’orange. Als ik de tekst op het pakje sap lees kom ik er achter dat ze alleen de vruchten gebruikt hebben van blije bomen. Niet alleen dierenwelzijn maar er is dus ook sprake van bomenwelzijn in de voedselindustrie.

Als we landen zien we de diep blauwe zee onder ons met af een toe een klein eilandje.

We worden opgewacht op het vliegveld door iemand die ons naar de boot zal brengen. Maar onze boot zal pas om 17.15 vertrekken dus lopen we even binnen bij de Burgerking om wat te eten.

Met dezelfde boot zal ook een Chinees stelletje meereizen wat in het zelfde hotel zit als ons. Alleen ze vertrouwen het niet, op hun documentatie staat dat de boot om 17.15 vertrekt en de botenman heeft ons gezegd dat hij ons om 17.00 op komt halen. Ze denken dat het een soort ronselaar is maar met de vertaalprogramma op de telefoon stellen ze ons wat vragen en weten te overuigen dat het klopt. 

Er ligt een bootje van het hotel klaar en met een half uur varen komen we op Maafushi aan. Dit is het eiland waar we 5 dagen zullen verblijven. 

We lopen van het haventje naar het hotel en de bagage komt op een kar achter ons aan. Hartelijke ontvangst met een koud verfrissingsdoekje en een koud glas meloensap.

De kamer op de vijfde etage ziet er prima uit en we hebben een balkonnetje met zeezicht of beter gezegd oceaanzicht.

We kuieren later nog wat over het eiland en gaan dan lekker in tuin bij ons hotel zitten. We eten van het buffet wat hier iedere avond geserveerd wordt en drinken vruchtensap en water. Op Maafushi geen alcohol. De Malediven zijn islamitisch en wil je alcohol dan zoek je een resort op of je gaat naar een partyboot die op zee ligt. Maafushi kent alleen hotels dus ben je aangewezen op de boten. 

Een mooie afsluiting van een dag op een prachtige plaats. Morgen maar eens plannen maken voor snorkelen enz.